Raadslid aan het woord
Woningbouw is misschien wel hét thema van deze tijd. Jongeren die nergens terechtkunnen, ouderen die willen doorstromen, gezinnen op zoek naar ruimte. De nood is hoog – ook in onze gemeente. Maar bij vrijwel elk woningbouwplan krijgen we te maken met felle weerstand. Een kleine, goed georganiseerde groep laat zich nadrukkelijk horen. De grote meerderheid die snakt naar woonruimte? Die hoor je veel minder.
Toch weten we dat die meerderheid er wél is. In Ottersum loopt een dorpsenquête over woningbouw. En die laat een helder signaal horen vanuit de grote meerderheid: pak door met woningbouw. Veel mensen maken zich zorgen over hun dorp, over het gebrek aan woningen voor hun kinderen. Ze willen vooruit, willen ontwikkeling. En dat is begrijpelijk.
Maar als het aan bezwaarmakers had gelegen, waren er géén woningen gebouwd in Hoenderpark in Ottersum. Of op het kermisterrein in Heijen. Zelfs voor de bouw van vier (!) seniorenbungalows in Gennep zijn mensen tot de hoogste bestuursrechter gaan procederen. Vier bungalows – kleinschalig, zonder hoogbouw of verkeersdrukte. Het laat zien hoe stroperig en ingewikkeld het systeem soms is. Wat bedoeld was in ons systeem om te beschermen, wordt steeds vaker ingezet om te vertragen of traineren – soms uit zorg, soms uit eigenbelang.
Natuurlijk moet participatie serieus worden genomen. Inwoners moeten kunnen meedenken en plannen moeten zorgvuldig worden ingepast. Maar participatietrajecten zijn kwetsbaar als ze vooral worden ingezet om verandering te blokkeren waar een democratisch gekozen gemeenteraad juist voor is. En dat vraagt om verbetering van hoe we participatie vormgeven.
Als fractievoorzitter van de VVD Gennep voel ik die spanning dagelijks. En ik weet dat ik daarin niet de enige ben. Veel raadsleden herkennen die worsteling: de balans tussen luisteren naar inwoners en het dienen van het grotere geheel. Niet iedereen durft dat hardop te zeggen. Maar politiek is niet iedereen te vriend houden – het is verantwoordelijkheid nemen voor de toekomst van onze gemeente.
Als we alleen nog doen wat niemand lastig vindt, durven we uiteindelijk niets meer. En dan verliezen we wat we juist willen behouden: vitale dorpen, een leefbare toekomst en kansen voor volgende generaties.
Bram Nijst, VVD
b.nijst@gennep.nl