Raadslid aan het woord: eigen volk eerst?
Een in mijn ogen nogal heftige titel die de laatste tijd aan de orde van de dag lijkt. In nationale zin komt dit regelmatig terug, maar ook bij ons in de nodige dossiers. Het komt heel nadrukkelijk tot uiting bij wonen. Dit gaat dan niet om vluchtelingen of statushouders, hoewel dit ook altijd de nodige emoties oproept, maar om inwoners van buiten onze gemeente.
Het idee is om de vrijkomende huurwoningen en de woningen van de nieuwbouwprojecten eerst aan inwoners van onze gemeente toe te wijzen. Dit lijkt een goede oplossing om de pijn op de woningmarkt enigszins voor onze inwoners te verzachten.
Maar nog los van het juridische vraagstuk, zorgt dit ervoor dat onze samenleving alleen nog maar meer op slot gaat. Hoe ga je dan bijvoorbeeld om met de mensen die terug willen verhuizen naar het dorp waar ze vandaan komen en waar ze opgegroeid zijn. Zo zijn er nog veel meer voorbeelden te bedenken.
Maar belangrijker nog, wat als iedere gemeente dit invoert? Als onze kinderen in een andere gemeente willen wonen in verband met werk, liefde of simpelweg omdat ze daar beter passen? En als jij om welke reden dan ook wilt verhuizen naar een andere gemeente?
Ik woon ondertussen zelf al ruim 10 jaar in onze mooie gemeente. Mijn vrouw is geboren en getogen in Ottersum, maar zat op kamers in Nijmegen. Als de gedachte ‘eigen volk eerst’ 10 jaar geleden van toepassing was, zouden wij nu niet winkelen in onze gemeente, was ik nu geen raadslid geweest, geen jeugdtrainer bij voetbal, geen lid van verschillende verenigingen en zouden onze kinderen hier niet naar school gaan, sporten en een leven opbouwen.
Laten wij als gemeente onze energie steken in goed beleid dat zorgt voor meer woningen in een fijne leefomgeving en niet aan dit soort symboolpolitiek waar wij uiteindelijk moeten gaan beslissen wie het verdient om in onze gemeente te mogen wonen.
Arjen Mehlkop, D66